27/02/2018 We leren het snel

Gelukkig hadden we vannacht een dak boven ons hoofd want de regen is er nog met bakken uitgevallen. Het zou zeker geen leuke bedoening geweest zijn in een tentje.

Wanneer we richting Tétouan fietsen is de zon wel weer even van de partij maar we krijgen af te rekenen met wind op kop. Gelukkig is het maar voor 15km.

In de voormiddag nemen we al onze intrek in een pensionnetje, degelijk en goedkoop maar we moeten wel al onze bagage én de fietsen drie verdiepingen omhoog dragen langs de trap.

We hebben ruim de tijd om Tétouan te gaan verkennen. De voornaamste bezienswaardigheid is wel de medina, het zou een van de mooiste zijn van noord Marokko en je kan er makkelijk in verdwalen. We worden meerdere keren aangesproken door mannen die ons door de stad willen gidsen. De eerste twee kunnen we afschepen maar in de medina laten we ons toch vangen door een jongeman die ons naar een aantal bezienswaardigheden loodst. Wanneer we na een tijdje vinden dat het lang genoeg duurde zeg ik dat we willen doorgaan en stop hem wat geld toe maar even later komt hij ons nog achter na gelopen. Hij vindt dat ik hem veel te weinig heb gegeven, ik stop hem nog wat kleingeld toe met de boodschap dat dat meer dan voldoende is. We hebben ons lesje geleerd en in de toekomst nemen we eventueel wel een officiële gids mét afspraak vooraf wat de prijs betreft.

Je mag hier de mensen niet aankijken of ze spreken je meteen aan en willen je helpen of vragen om geld. We leren er wel mee omgaan.

We hebben ook al andere dingen geleerd. In Marokko kan je op sommige plaatsen wel degelijk bier kopen. Het is alcoholvrij bier maar dat vinden we niet zo erg, het is nog altijd beter dan frisdrank en eens iets anders dan al dat water. Vandaag hebben we zelf een restaurant gevonden waar je echte Marokkaanse wijn kon bestellen.

De weersvoorspellingen voor de komende dagen beloven weinig goeds, met donderdag zelfs windstoten tot 100km/u, uit de foute richting wanneer wij langs de kust gaan fietsen.

Promenade in Martil

Tétouan, zicht vanuit onze kamer

Leerlooierijen

Joodse wijk in de Medina, waar MJ perfect in het decor past

26/02/2018 Slecht weer in Marokko

We dachten de ferry van 9u te nemen maar omdat men ons had aangeraden van ruim een uur op voorhand in de terminal te zijn kunnen we zelfs al voor de ferry van 8u inschepen. De overtocht van Algeciras naar Cueta duur exact één uur. Cueta is een kleine Spaanse enclave en pas na 6km fietsen bereiken we de grens met Marokko.

Waar ik dacht dat we een camping zouden vinden staat nu echter een vakantieresort en bijgevolg moeten we nog een eindje verder fietsen tot Martil waar er wél een camping is.

We hebben nog maar net ons tentje opgezet of er vallen al enkele regendruppels, even later begint het keihard te regenen. We beslissen dan ook om ons tentje weer op te breken en onze intrek te nemen in een bungalowtje.

Volgens de weersvoorspellingen zou het nog een ganse week regenen in gans Marokko. We waren van plan om de volgende dagen door het Rifgebergte te fietsen maar in dergelijke weersomstandigheden is dat geen goed idee. Hogerop in de bergen kan dat in deze tijd van het jaar zelfs nog sneeuw zijn. We denken dat het beter is om het Rifgebergte tot later te houden. We fietsen dan ook naar Tanger en draaien ons rondje Marokko om

Ook dit nog: bij Connections in Hasselt heeft men nog maar eens een fout gemaakt met vastleggen van onze terugvlucht en bijgevolg wordt het niet 30 mei maar 18 mei, althans als ze het deze keer wél correct krijgen geregeld. Zucht… maar, gelukkig hebben we de ingesteldheid bij zo’n probleempjes nog al snel de knop te kunnen omdraaien. En dat slechte weer zullen we ook wel overleven.

Cueta

25/02/2018 Eindelijk eens een deftige etappe

Voor gisterenavond had men regen voorspelt maar het is dan toch droog gebleven. In de loop van de dag zal het dan wel eens even wat miezeren.

Ook vandaag moeten we aanvankelijk nog langs de expresweg maar op een zondagmorgen is er maar weinig verkeer, dus nog best om te fietsen. We krijgen vandaag ook nog eens echt aangenaam fietsparcours, het mag wel eens na de vorige toch wel ellendige dagen. Vandaag kunnen we ook eens voor het eerst een ietwat deftige etappe afleggen van 64km.

Van zodra we in de buurt van Algeciras komen duiken er langs de weg veel kantoortjes op waar je tickets kan kopen voor een ferry naar Marokko, de concurrentie moet hier moordend zijn, voor ons natuurlijk goed want dat heeft een invloed op de prijzen.

Wanneer we in Algeciras aankomen zie ik dat de temperatuur 20°C zou zijn maar naar ons aanvoelen is dat toch minstens een 5-tal graden minder.
We nemen onze intrek in een hotel vlakbij de haven, in de hoop morgenochtend al een boot te kunnen nemen om 9u. Morocco hier we come!

Op weg naar Algeciras

Algeciras

24/02/2018 Dan toch maar langs de expresweg

Ik heb voor mijn GPS een alternatief traject uitgestippeld weg van de expresweg, meer landinwaarts, maar na enkele kilometers moeten we al vaststellen dat het via moordend steile hellingen loopt. We twijfelen nog even maar beslissen dan toch maar om op de expresweg te gaan fietsen. Al bij al valt het nog wel mee want meestal is er wel nog een smalle strook rechts van de witte zijlijn. Alleen in en rond Marbella kunnen we even genieten van een fietspad langs de kust. Uiteindelijk wordt het vandaag weer een bijzonder korte etappe van amper 39km.

Omdat er tegen de avond veel regen verwacht wordt kiezen we op de camping voor een overnachting in een kleine bungalow.

Ondertussen is de administratieve afhandeling van onze terugvlucht eindelijk compleet.

Kleine tegenvaller nog: MJ haar GPS weigert nog om op te starten.

23/02/2018 Moeizame tocht langs de Costa de los Ancianos

Voor de eerste keer onze nieuwe luchtmatrassen geprobeerd, het vraagt wel nogal wat blaaswerk, maar ze liggen zalig. We proberen zoveel mogelijk langs de kust te fietsen maar vorderen tergend traag. Vaak maar langs een supersmal voetpad, het is oppassen dat onze fietszakken niet afgerukt worden door het zoveelste obstakel.

Het valt ons op dat haast alle toeristen hier langs de kust al een gezegende leeftijd hebben. We noemen deze kust dan de Costa de los Ancianos.

Om onze verlate terugvlucht administratief in orde te krijgen schakelen we het thuisfront in, voorlopig nog even afwachten of alles definitief in kannen en kruiken is.

22/02/2018 Als VIP’s behandeld

Telkens we een vliegtuig moeten nemen is het spannend want je weet nooit hoe het inchecken van onze fietsen zal verlopen. Maar deze keer is het volledig anders. We krijgen bijzonder veel hulp van het personeel van Brussels Airlines, we worden als echte vips behandeld. Dergelijke service hebben we nog nooit gehad.

Het vliegtuig vertrekt met 45min. Vertraging maar we landen amper 10min. Later dan voorzien.

Het zonnetje schijnt hier al volop bij een aangename temperatuur van 15° C.
In 2 uur tijd zitten we van de winter in de lente, een heerlijk gevoel.

Onze vlucht was geboekt bij connections maar we wilden onze terugvlucht verplaatsen. Volgens hen was de goedkoopste manier om dit te doen bij aankomst in Malaga maar dat loopt niet van een leien dakje. Er is geen echt kantoor van Brussels Airlines en zien ons genoodzaakt contact op te nemen met het kantoor in Brussel. Daar zeggen ze daar onze tickets geboekt zijn via connections dat deze de enige zijn die hier verandering in kunnen  brengen.

Dus contact opnemen met connections en uiteindelijk zouden we onze terugvlucht dan toch kunnen veranderen naar 30 mei.

Kunnen we onze terugvlucht nog aanpassen?

Na het voorbije weekend op de Fiets en Wandelbeurs nog gesproken te hebben met andere trekkers die al in Marokko waren gaan fietsen zijn we toch tot de conclusie moeten komen dat de periode die wij voor ogen hadden om ons gewenst traject af te werken te kort zal zijn.
Daarom gaan we nu proberen om onze terugvlucht te verleggen van 26 april naar ergens einde mei, tenminste als de meerkost niet al te groot is.