Voor een laatste keer ontwaken we in Marokko en horen we nog
eens ‘Allahu Akbar’ weerklinken vanuit de minaretten.
Wanneer ik de TV op onze kamer nog eens opzet krijgen we net
de laatste scenes te zien uit de filmklassieker ‘Out of Africa’, hoe symbolisch
kan dat zijn.
Er resten ons nog 13km tot aan de grens met de Spaanse
enclave Melilla. Onze laatste momenten op Marokkaans grondgebied, het doet toch
wat met een mens.
Het is even aanschuiven aan een loket voor het afstempelen van
onze paspoorten maar voor het overige is het weer een zeer vlotte
grensovergang.
In Melilla zelf is het toch wel even zoeken naar
een betaalbaar hotel. Er is geen camping, zelfs geen parkeerplaats voor
campers. Verschillende hostels zijn gesloten, de eerste hostel die we bezoeken
is van een Marokkaans gezin, de kamer is piepklein en onze fietsen moeten via
een nauwe trap naar boven. In de tweede hostel zouden we verplicht zijn om een
kamer van drie te nemen en te betalen voor onze fietsen, terwijl ze makkelijk
in de tweepersoonskamer kunnen. Maar wie zoekt die vind, een hotel met 1 ster
is dus niet altijd duurder dan een hostel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten