Bij het buitenrijden van Tétouan schijnt de zon volop bij
een zeer aangename temperatuur. De eerste 15km fietsen zeer vlot tot de
tegenwind komt opzetten, en hoe! Bij momenten zijn de rukwinden zo hevig dat MJ
enkele stukken te voet moet afleggen en ook ik moet af en toe voet aan grond
zetten om mijn evenwicht niet te verliezen. Bovendien moeten we ondertussen nog
eens 350m bergop, wat het alleen maar erger maakt. Boven gekomen zetten we ons
dan ook op een terras om te bekomen en te genieten van een heerlijke muntthee.
In de afdaling moeten we steeds alert zijn en onze fiets stevig vathouden om niet
plotseling van de weg te worden geblazen. Tegen de middag is het tijd om wat
energie op te doen. We stoppen bij een eethuisje langs de weg om te eten wat de
pot schaft voor geen geld. Als we terug op onze fiets stappen verdwijnt de zon
en gaan de hemelsluizen open het stopt niet meer met regenen. Wanneer we even langs
de weg staan om onze fluo-vestjes aan te trekken stopt er een takelwagen voor
ons. De bestuurder heeft blijkbaar medelijden met ons en wil ons en onze
fietsen mee nemen, maar we zijn nu toch al nat en die laatste 15km op de fiets
zullen we ook nog wel overleven. Kamperen is vandaag zeker geen optie. Wanneer
we aankomen bij een hotel zien we er uit als twee verzopen katten. Hier
herhaald zich het tafereel van ongeveer 2 jaar geleden onze eerste dagen in Vietnam.
Vooraleer het hotel binnen te gaan het slijk van onze fietstassen kuisen.
Eenmaal op onze kamer een douche nemen en droge kleren aandoen, wachten tot het
minder regent om op zoek te gaan naar een winkel voor keukenrol, dit om in onze
fietssandalen te stoppen in de hoop deze de volgende morgen droog te kunnen aantrekken. Onderweg zien we
reclame van Heiniken hangen. We stappen het winkeltje binnen en kunnen onze
ogen niet geloven. Een heel winkeltje volgestouwd met wijn, sterke dranken en
een mastodont frigobox vol met gekoeld echt bier. We kopen een fles wijn en 2
flesjes bier van Marokkaanse makelij. In een ander winkeltje kopen we 2 tomaten
een klein blikje erwten, mais en asperges. Uit onze fietszakken toveren we nog
een stuk komkommer, een plat brood en een stuk witte kaas gekocht in de medina
gisteren. Op onze hotelkamer genieten we dan van een heerlijk avondmaal.
Het wordt hoog tijd dat we voor een eerste keer
eens wat kleren kunnen wassen. Gelukkig is er vlak naast het hotel een wasserij,
die krijgen we hopelijk proper en droog terug. |
| Berbervrouwen wachten op de bus |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten